Gezellig met z'n vieren!
Door: Crista
Blijf op de hoogte en volg Crista
01 December 2006 | Kameroen, Limbe
Zondag was ik in Douala om de meiden maandag van het vliegveld op te halen. Die avond had ik lekker een pizza besteld bij een restaurantje naast het hotel en ze kwamen hem heel netjes zelfs bezorgen. Een lekkere grote pizza helemaal voor mij alleen, dat was echt even smullen. De maandag heb ik tot vijf uur lekker aan het zwembad gelegen en gerelaxed, dat was echt genieten. De hoteleigenaresse is een Nederlandse en zij heeft daar een grote auto en ik had gevraagd aan haar of we met deze auto naar het vliegveld zouden kunnen, omdat de meiden met z’n drieën waren en voor vier maanden blijven en dus behoorlijk wat bagage bij zich zouden hebben. Ze vond dat goed, dus dat was echt heel fijn. Om zes uur ben ik samen met de driver naar het vliegveld gegaan en heb ik de meiden, Sabine, Henriet en Valerie, opgehaald. Ze vonden het net zo fijn als ik in oktober, dat er iemand is die al een beetje bekend is. Bij het hotel hadden we nog even wat gedronken en daarna lekker naar bed, want zo’n dag reizen is best vermoeiend, daar weet ik nog goed. De volgende dag zijn we na een lekker ontbijtje genomen te hebben, het centrum ingegaan om telefoonkaarten voor hun te kopen en naar een plaats gegaan waar we konden internetten. Om half twaalf vertrokken we uit het hotel en we konden weer gebruik maken van de grote auto die ons naar de 'junction' bracht in Douala waar we de bus konden nemen naar Banga. Helaas duurde het even voordat die vol zat, want eerder ging die niet weg. Uiteindelijk vertrokken we om twee uur richting Banga, waar we drie en een half uur later aankwamen. Allemaal kinderen kwamen ons helpen om de bagage naar het guesthouse te brengen, was echt heel erg leuk! Na even gezeten hebben, heb ik ze een korte rondleiding gegeven door het ziekenhuis om even een eerste indruk te krijgen. ’s Avonds hebben we gefrituurde plantanen gegeten met mayonaise om maar niet meteen in het echte kameroenese voedsel over te gaan. Gefrituurde plantanen kan je een beetje vergelijken met de smaak van patat, dus dat was wel goed.
Woensdagochtend zijn we met z’n vieren naar de Morning Devotion gegaan en zijn de meiden goed verwelkomd door de administrator en de nurses. Het is erg leuk te zien hoe nieuw het voor hun was, want voor mij lijkt het alweer zo’n tijd geleden dat het voor mij de eerste Morning Devotion was. De tijd gaat zo snel, maar dat komt natuurlijk ook omdat ik het zo naar mijn zin heb.
Na de Devotion zijn we met z’n vijven rounds gaan doen, dr. Tabi en wij met z'n vieren. Zij konden zo kennis maken met de nurses maar belangrijker nog met de patienten. Die dag was een drukke dag, veel gedaan en veel geregel. Sommige dingen lijken zo simpel, maar voor hier is dat echt niet zo. Je loopt tegen allemaal problemen op, maar de grootste blijft toch wel het geld. Er was een vrouw waar we op de echo zagen dat ze een incomplete abortus had gehad en dus gecurreteerd moest worden. Maar daar had ze geen geld voor en ze zei dat het er wel vanzelf uit zou komen. Maar de kans op verschillende complicaties, infectie bijvoorbeeld, is dan best groot en het moet er dus gewoon zo snel mogelijk uit gehaald worden. Uiteindelijk is het dan toch gelukt om haar te houden en dat ze later ging betalen, maar daar ben je dan zo lang mee bezig.
Deze dag kwam er ook een vrouw binnen met een heel laag hemoglobine-gehalte van haar bloed en ze had dus een bloedtransfusie nodig. Als iemand hier een bloedtransfusie nodig heeft, moeten ze zelf voor een donor zorgen. Als de familie die erbij is niet de goede bloedgroep heeft, gaan ze zelfs buiten het ziekenhuis, op straat mensen vragen of ze bloed zouden willen geven. In haar familie was niemand met de goede bloedgroep en toevallig had ik dezelfde als haar en heb ik aan haar bloed gegeven. Maar of ik het een tweede keer doe weet ik niet hoor, want wat een MEGA naalden gebruiken ze hier, niet normaal!! Tuurlijk als ik weer iemand kan helpen dan doe ik dat wel hoor, maar ik schrok echt een van die naald! 's Avonds habben we jams gegeten met een tomatensalade, was lekker, want Sabine had een lekkere dressing uit nederland meegenomen voor over de salade.
Trouwens dinsdag toen ze hun tassen gingen uitpakken, kwam Sabine met een cadeautje voor ons voor Sinterklaas....lekkere chocola! Dus we hadden ook hier een beetje het Sinterklaas gevoel en ik zeg 'hadden', want de chocola is natuurlijk al op, dat begrijp je wel! :)
Donderdag was ook weer een leuke dag in het ziekenhuis. We hadden geen operaties, want het was eerst de bedoeling dat dr. JP zou komen van het weekend en omdat er niet veel operaties gepland stonden voor hem wilde dr. Tabi die van donderdag voor hem bewaren. Uiteindelijk is hij niet gekomen en hebben we ze dus door moeten schuiven naar aanstaande dinsdag.
Zoals vele dagen, vloog deze dag ook weer om. 's Avonds kwam Theddies nog op bezoek en hebben we gezellig met z'n vijven gegeten. Om acht uur hadden de meiden afgesproken met dr. Tabi om even met elkaar te praten over de invulling van hun werk. Ik ben gezellig meegegaan en toen hun klaar waren zijn dr. Tabi en ik nog een rondje ziekenhuis gaan doen. Er waren nog een paar patienten binnengekomen, dus er was nog werk. Het is zo fijn om samen te werken met hem, we doen het echt samen. Natuurlijk heeft hij de leiding, maar hij vraagt ook heel vaak dingen aan mij hoe ik het zou doen, dus we overleggen veel samen. Echt leuk werken zo, heel leerzaam!
Vrijdagochtend hebben we natuurlijk na de morning devotion de rounds gedaan. Daarna gingen we naar de OPD en zagen we verschillende patienten samen. 's Middags ben ik iets eerder weggegaan om samen met Gisele richting Limbe te gaan om Han daar te zien. Hij vertrekt vanavond naar Nederland terug en we vonden het leuk om hem nog even op te zoeken. Zijn oom en vriend waren er ook nog, die vertrokken gisteravond, dus na nog gezellig wat met elkaar gegeten te hebben, namen we afscheid van hun twee.
Vandaag hebben we nog lekker met z'n drieen in en aan het zwembad gelegen. Gisele en ik vertrekken zo weer richting Banga om daar voor het donker aan te komen.
Aankomende week wordt mijn laatste volle week in Banga, want dinsdag 12 december zal ik richting Douala gaan om daar nog een week in het ziekenhuis te werken. De dames van GMSA hebben mij gevraagd of ik het leuk zou vinden om dat te doen, want ze zouden graag willen weten hoe het daar is. Als het namelijk bevalt zouden ze eventueel ook stagiaires daarheen kunnen sturen.
Dus ik ga deze week nog volop genieten en van het weekend ga ik samen met de meiden naar Kumba. Jullie krijgen dan weer een nieuwe update!!
Groetjes Cris
Woensdagochtend zijn we met z’n vieren naar de Morning Devotion gegaan en zijn de meiden goed verwelkomd door de administrator en de nurses. Het is erg leuk te zien hoe nieuw het voor hun was, want voor mij lijkt het alweer zo’n tijd geleden dat het voor mij de eerste Morning Devotion was. De tijd gaat zo snel, maar dat komt natuurlijk ook omdat ik het zo naar mijn zin heb.
Na de Devotion zijn we met z’n vijven rounds gaan doen, dr. Tabi en wij met z'n vieren. Zij konden zo kennis maken met de nurses maar belangrijker nog met de patienten. Die dag was een drukke dag, veel gedaan en veel geregel. Sommige dingen lijken zo simpel, maar voor hier is dat echt niet zo. Je loopt tegen allemaal problemen op, maar de grootste blijft toch wel het geld. Er was een vrouw waar we op de echo zagen dat ze een incomplete abortus had gehad en dus gecurreteerd moest worden. Maar daar had ze geen geld voor en ze zei dat het er wel vanzelf uit zou komen. Maar de kans op verschillende complicaties, infectie bijvoorbeeld, is dan best groot en het moet er dus gewoon zo snel mogelijk uit gehaald worden. Uiteindelijk is het dan toch gelukt om haar te houden en dat ze later ging betalen, maar daar ben je dan zo lang mee bezig.
Deze dag kwam er ook een vrouw binnen met een heel laag hemoglobine-gehalte van haar bloed en ze had dus een bloedtransfusie nodig. Als iemand hier een bloedtransfusie nodig heeft, moeten ze zelf voor een donor zorgen. Als de familie die erbij is niet de goede bloedgroep heeft, gaan ze zelfs buiten het ziekenhuis, op straat mensen vragen of ze bloed zouden willen geven. In haar familie was niemand met de goede bloedgroep en toevallig had ik dezelfde als haar en heb ik aan haar bloed gegeven. Maar of ik het een tweede keer doe weet ik niet hoor, want wat een MEGA naalden gebruiken ze hier, niet normaal!! Tuurlijk als ik weer iemand kan helpen dan doe ik dat wel hoor, maar ik schrok echt een van die naald! 's Avonds habben we jams gegeten met een tomatensalade, was lekker, want Sabine had een lekkere dressing uit nederland meegenomen voor over de salade.
Trouwens dinsdag toen ze hun tassen gingen uitpakken, kwam Sabine met een cadeautje voor ons voor Sinterklaas....lekkere chocola! Dus we hadden ook hier een beetje het Sinterklaas gevoel en ik zeg 'hadden', want de chocola is natuurlijk al op, dat begrijp je wel! :)
Donderdag was ook weer een leuke dag in het ziekenhuis. We hadden geen operaties, want het was eerst de bedoeling dat dr. JP zou komen van het weekend en omdat er niet veel operaties gepland stonden voor hem wilde dr. Tabi die van donderdag voor hem bewaren. Uiteindelijk is hij niet gekomen en hebben we ze dus door moeten schuiven naar aanstaande dinsdag.
Zoals vele dagen, vloog deze dag ook weer om. 's Avonds kwam Theddies nog op bezoek en hebben we gezellig met z'n vijven gegeten. Om acht uur hadden de meiden afgesproken met dr. Tabi om even met elkaar te praten over de invulling van hun werk. Ik ben gezellig meegegaan en toen hun klaar waren zijn dr. Tabi en ik nog een rondje ziekenhuis gaan doen. Er waren nog een paar patienten binnengekomen, dus er was nog werk. Het is zo fijn om samen te werken met hem, we doen het echt samen. Natuurlijk heeft hij de leiding, maar hij vraagt ook heel vaak dingen aan mij hoe ik het zou doen, dus we overleggen veel samen. Echt leuk werken zo, heel leerzaam!
Vrijdagochtend hebben we natuurlijk na de morning devotion de rounds gedaan. Daarna gingen we naar de OPD en zagen we verschillende patienten samen. 's Middags ben ik iets eerder weggegaan om samen met Gisele richting Limbe te gaan om Han daar te zien. Hij vertrekt vanavond naar Nederland terug en we vonden het leuk om hem nog even op te zoeken. Zijn oom en vriend waren er ook nog, die vertrokken gisteravond, dus na nog gezellig wat met elkaar gegeten te hebben, namen we afscheid van hun twee.
Vandaag hebben we nog lekker met z'n drieen in en aan het zwembad gelegen. Gisele en ik vertrekken zo weer richting Banga om daar voor het donker aan te komen.
Aankomende week wordt mijn laatste volle week in Banga, want dinsdag 12 december zal ik richting Douala gaan om daar nog een week in het ziekenhuis te werken. De dames van GMSA hebben mij gevraagd of ik het leuk zou vinden om dat te doen, want ze zouden graag willen weten hoe het daar is. Als het namelijk bevalt zouden ze eventueel ook stagiaires daarheen kunnen sturen.
Dus ik ga deze week nog volop genieten en van het weekend ga ik samen met de meiden naar Kumba. Jullie krijgen dan weer een nieuwe update!!
Groetjes Cris
-
01 December 2006 - 19:42
Rianne:
Hoi Cris,
Fijn dat morgen er alsnog een verhaal komt want de foto's zijn erg leuk om te zien, maar ben toch het meeste benieuwd naar wat je deze week weer allemaal meegemaakt hebt! Hoe bevalt het de nieuwe meiden? kunnen jullie goed met elkaar opschieten?
Wat gaat de tijd snel he? Alweer 1 december nog 3 weken en dan kom je weer naar Nederland! Hier staat natuurlijk alles in het teken van de Sint! Heerlijk om Danique te zien genieten van deze tijd en Milou geniet op haar manier al echt mee van het hele feest! Ik ga nu nog even verder met de voorbereidingen van Sint en dichten!, en ga morgen goed de mail in de gaten houden zodat ik je verhaal snel kan lezen!
Dikke kus Rianne -
02 December 2006 - 10:18
Corina:
Hoi meissie,
Je heb Lola niet blijer kunnen maken dan nu. Ze is helamaal trots. Het gaat nu al opschieten he nog even en je bent er weer. GELUKKIG. Ik hoorde van je mannetje dat je nog vier dagen gaat relaxen aan het eind, is wel lekker he kom je wat uitgeruster thuis. Ik ga vanavond je verhaal weer lezen. Doei lieverd -
02 December 2006 - 15:41
Melanie:
Weer een super bericht van je. Wat goed dat je nog bloed hebt gegeven... en wat toevallig dat jij de goede bloedgroep had, heeft vast zo moeten zijn!
Begin december alweer, nog even en je bent weer in het koude Nederland! Fijn dat het met de meiden ook gezellig is. Wat goed dat het met Dr. Tabi ook zo goed klikt en dat je echt iets kunt betekenen in het ziekenhuis. Dat is hier soms wel anders...
Geniet er nog van en het aftellen gaat beginnen (voor mij dan)
XXXX -
02 December 2006 - 17:35
Rianne:
Hoi meis,
Fijn dat het goed klikt met de "nieuwe" meiden! Leuk dat jij dan na zo'n korte tijd alweer degene bent die weet hoe alles moet/gaat! Terwijl je nog maar zo kort geleden in dezelfde positie zat. Echt fijn dat je zo goed met dokter Tabi kan samen werken en dat het ook echt samen gaat! Het blijft zo stoer om te horen hoe je al echt dokter bent! Dat blijft me verbazen, dat dat zo snel kan gaan! (En dan moet ik altijd terugdenken aan de "hulpleiding" die bij het RTT binnenkwam, zo'n jong meisje!) In een aantal berichten (ook die van mij) komt steeds terug; fijn dat je alweer bijna terug komt. Maar vraag me af als ik alles lees hoe jij dat eigenlijk voelt? Je bent zo enthousiast, volgens mij zou een week langer je niets uitmaken of lees ik dat verkeerd uit al je verhalen? Nou Sabine had geen beter cadeau mee kunnen brengen! Hoef je toch de chocoladeletters niet helemaal te missen! Is dat andere ziekenhuis wel hetzelfde idee als waar je nu bent of is dat groter/kleiner? Ben heel benieuwd hoe het je daar dan weer zal bevallen. Begrijp dat je de laatste dagen voor je terug vliegt lekker "vrij" bent, kun je bijkomen van alles en je weer instellen op "Nederland" want dat lijkt me ook niet niks! Na wat je daar allemaal gezien, gedaan en meegemaakt hebt en dan hier weer terug in alle "gewone" dingen, die waarschijnlijk toch ineens anders zijn dan toen je wegging (en misschien ook niet meer zo "gewoon" nu je daar van alles hebt meegemaakt)! Danique vond de foto's weer erg leuk en was erg verrast door de foto van Lola, ze ging ook gelijk aan een tekening beginnen voor jou! Milou vond het prachtig om Lola op de computer te zien, want die 2 kunnen het ook erg goed vinden samen!
Lieverd geniet weer van de komende week en dat je maar nog meer mag leren en ik kan nu al haast niet meer wachten op je bericht van volgende week! Trouwens ook erg goed dat je ook even als donor op bent getreden! je maakt daar inderdaad van alles mee! (Stoer hoor met zo'n dikke naald, zou wat voor mij zijn!)
Hele dikke kus en knuffel uit Ambacht van ons 4en! -
03 December 2006 - 09:18
Heike:
Goedemorgen lieverd!
En weer een leuk verhaal! Fijn dat je ons zo op de hoogte kunt houden. Spannend hoor met die dikke naalden bloedgeven. Zou echt wat voor mij zijn...
Wel heel gezellig dat die andere 3 meiden er nu ook zijn. Toch nog een weekje met hen gezellig eten s avonds enzo.
Goed dat je ook nog een week in dat andere ziekenhuis gaat werken. Hebben andere mensen misschien weer wat aan.
Ik moet nog een gedicht gaan maken nu... Was al wel begonnen maar had geen inspiratie meer. Hopelijk gaat het lukken.
Net alle foto's en verhalen ook aan Dimitri laten zien weer. Die vindt het ook echt allemaal heel bizar wat je daar meemaakt en hoe alles daar is.
Cris, nogmaals: Ben super trots op je!!
Hele fijne week!
Dikke knuffel! -
03 December 2006 - 11:31
Karen:
wat fijn dat je het nog steeds zo naar je zin hebt. Ik ben blij dat alles zo goed gaat en dat je zo goed de mensen daar kan helpen.
Dikke kus, kaar -
03 December 2006 - 12:27
Marije:
Hi Cris! Volgens mij geniet je daar volop, ook al is het soms heel zwaar. Ik heb echt bewondering voor je dat je het allemaal toch maar 'eventjes' doet. De tijd vliegt voorbij, je komt bijna alweer naar Nederland. Ik hoop nog veel mooie verhalen van je te kunnen lezen. Liefs, Marije -
03 December 2006 - 17:54
Sint En Piet:
Cris,
Natuurlijk zijn de Sint en Piet ook niet te beroerd om eens in Kameroen te kijken of daar nog zoete kindertjes uithangen die eigenlijk in Nederland thuishoren. En wat denk je? We kwamen bij jou uit.
Vervolgens ben ik, de Rijmpiet, in de pen geklommen om eens wat voor jou in elkaar te knutselen. Op die manier kun je toch een beetje meegenieten van de sinterklaassfeer die hier hoogtij viert. Vergeet ff dat je met je kontje in een omgeving van 30 graden zit, doe ff net of het hard regent en waait en ga er maar eens goed voor zitten...
Komptie:
Sint en Piet hadden vernomen,
dat jij pas na de Sinterklaas terug naar huis zou komen.
Je zou rond te kerstdagen pas weer thuiszijn,
en eigenlijk vond Piet dat helemaal niet zo fijn.
Op die manier zou hij het missen om je schoen te vullen,
ook zou hij minder de gelegenheid krijgen om op z'n gemak eens met jou te gaan zitten lullen.
Helaas ben je echt pas rond de kerst terug,
maar dan is het sinterklaasfeest al bijna 3 weken achter de rug.
De kerstspullen komen nu al langzaam in de schappen,
Wij Pieten, hebben de kerstman hiervoor al een beetje bedreigd met een paar klappen.
Nu krijgt hij het genoegen om je te kunnen verwennen met cadeaus en eindejaarspret,
en omdat je nu zo ver weg bent, vissen wij dit jaar helemaal achter het net.
Sinterklaas kon wel een beetje begrip voor je tonen,
hij vindt het zelf ook veel fijner om in het warme Spanje te wonen.
In december vanuit een warm land naar Nederland komen is gewoon een beetje maf,
Bij Sinterklaas vriezen, op het dak, ook wel eens bijna z'n ballen eraf.
Ik hoorde dat jij netjes een site bijhield op het wereldwijde web,
dat resulteerde erin dat ik bijna drie dagen aan één stuk op die site gelezen heb.
Voor dit rijmpje moest ik wel een beetje weten wat je allemaal doet daar in dat verre land,
moet je daar mensen heel de dag volstoppen met pillen of help je ze ook wel eens in het verband?
Uiteindelijk had ik van dit alles een redelijk beeld,
en kon ik me een beetje indenken wat er op dit moment allemaal in jouw leven speelt.
Toen kon ik aan de slag om eens wat op een kladpapiertje te krassen,
ik stopte bijna alleen nog maar om me af en toe een beetje te wassen.
Door de zware taak om dit rijmpje te maken voor een wereldmeid,
ben ik dus inmiddels zo'n 8,5 kilo kwijt.
Dit alles is natuurlijk te verwaarlozen in vergelijking met,
De ontzettende berg belangrijk werk, die jij ondertussen in Kameroen verzet.
Bij het lezen van je verhalen ging het diverse keren mis,
zo weet een simpele Piet als ik, natuurlijk ECHT niet wat "gecurreteerd" is.
Gelukkig zijn dat soort grote woorden voor jou geen enkel punt,
en zorgde de betekenis ervoor, dat je die mevrouw helpen kunt.
Nog een paar weekjes en dan ben je weer terug,
veel nieuwe dingen geleerd en niet meer zo bang voor een bij, een wesp of een mug.
Ongetwijfeld heb je dan ontzettend veel te vertellen,
Als je op een gegeven moment een beetje tijd hebt, zal ik me ook weer eens aan je voor komen stellen.
Tot die tijd wensen de Sint en ik je nog heel veel wijsheid plezier en geluk,
Door de ervaring die je hebt opgedaan in Kameroen, kan je tijd volgens ons al niet meer stuk.
Wij zien je in ieder geval graag weer heelhuids en gezond aan het eind van dit jaar,
Tegen die tijd hebben we vast weer genoeg te vertellen tegen elkaar.
Ik zal de kerstman vragen om een beetje extra zijn best voor je te doen,
met een beetje mazzel vult ie je kerstkous en voor mij alsnog je schoen.
Je familie en vrienden zullen staan te springen om je snel weer te zien,
Je familie zal met je kroelen, je vrienden zullen je omarmen en één iemand in het bijzonder zal wel met je willen .... misschien.
Van je verhalen tot nu toe, hebben wij met volle teugen genoten,
en ondanks het volstampen van schoorstenen en gooien met pepernoten,
zullen wij alles blijven lezen met grote interesse en pret,
we wachten geduldig op het moment dat je de volgende verhalen en foto's weer op je waarbenjij.nu hebt gezet.
Op de Chivas-borrel in Parkzicht zagen we elkaar voor de laatste keer,
maar als je terug bent, zien we elkaar hopelijk snel weer.
Ookal was het schrijven van dit rijmpje eigenlijk mijn enige klus,
ik verruim mijn taakstelling een beetje en maak dit rijmpje af met een dikke kus.
Met een lood- en loodzware juten zak op m'n rug,
heb ik het genoegen om je de hartelijke groeten van Sinterklaas over te brengen middels dit bericht.
Volgend jaar zijn wij gewoon weer in Nederland terug,
en nemen we je adres weer mee bij het vervullen van onze wonderschone plicht.
Namens dhr. Gulheid himself, een fijne tijd toegewenst verder en de groetjes van Rijmpiet.
-
03 December 2006 - 18:15
Riek:
Hallo Crista, allereerst ontzettend bedankt voor je smsje vanmorgen-erg lief van je-dat raakt mij wel. Als jij zo doorgaat wordt je nog als een held binnengehaald..... een studie financieren, bloeddonor zijn met enge dikke naalden, het moet niet gekker worden hoor, geweldig. Dr. Tabi laat jou dadelijk niet meer weggaan. Je mag naar Nederland voor een vakantie en dan weer terugkomen. Ik hoop dat je laatste week net zo fijn wordt als de voorgaande weken en het werk in het andere ziekenhuis in Douala je ook net zo goed zal bevallen. 'Geniet' er nog goed van en ook van je laatste paar dagen vrij. Groetjes en XX van Riek, Frans en natuurlijk je neefje. -
03 December 2006 - 19:35
E.V.E:
yoo crissie!!!!thanx nog voor je sms,hij staat nog steeds in mn tellie hoor!je komt alweer bijna naar huis man,wat vliegt de tijd!kan nog steeds niet geloven dat jij zo ver weg bent met die prachtige zonsondergangen terwijl ik hier van mn fiets afwaai en mn plu steeds binnenstebuiten klapt hahaha!t is al aardig druk in de winkel en heb al een soort van reumatische pijn in mn vingers van al t inpakken(heb jij daar wat voor uit je dokterstoverdoos)(ik hoor jij nog altijd in mn oor fluisteren:sneller sneller je bent echt laaaangzaaaam eef! die klanten staan al megalang te wachten ha ha vergeet ik noooit meer die bewuste zaterdagochtend)schat ik heb veel met je bij te beppen dus als je weer back in town bent kom je echt in t gorcumse op de thee,koffie,wijn,bier of wat dan ook!!kan niet wachten heel veel plezier nog de komende dagen en geniet r nog maar 3dubbel van!!!love you xxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
04 December 2006 - 09:44
Aafke:
Cris, wat ben je toch weer een bikkel! Schoot niet heel eventjes de stress van HIV en HepB/C door je lijf, toen je die naalden aan zag komen? Goed van je hoor! Echt super om jou daar zo in je Erasmus MC jasje te zien lopen, haha. Wat een ervaringen die jij allemaal opdoet zeg! Geniet en neem de indrukken goed in je op. Nu kan het nog...
Liefs, Aaf -
04 December 2006 - 09:59
Hi Cris:
Echt genieten om je verhalen te lezen, ik krijg er echt steeds meer zin in om te gaan. Ik ga deze week een ticket boeken. Geniet er nog even van want de tijd vliegt voorbij.
Liefs Edith -
04 December 2006 - 13:38
Karin:
hoi Crisje,
Ik heb echt met open mond de foto's zitten kijken en je verhalen gelezen. Super zoals je daar bezig bent! Je weet waar wij deze periode het meest te vinden zijn... Ik blijf je volgen, je verhalen lezen en je foto's kijken. Dikke kus, Karin -
04 December 2006 - 18:54
Melanie:
Voor de dichtpiet: een fantastisch gedicht! Knap gedaan. En Cris, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk! XXX -
04 December 2006 - 21:36
Eugenie:
Hoi Crista,
het lijkt alweer zo gewoon al je verhalen terwijl je daar eigenlijk nog maar net bent. Je laat echt zaken van jezelf daarachter, een bay met jou naam, je bloed, beetje bizar nietwaar. Owen heeft van Sinterklaas een wereldbol gehad en weet nu het land aan te wijzen waar jij bent. Hij vraagt zich af hoelang je er met de boot over doet? Op de werledbol ziet hij namelijk veel water dus hij denkt eerder aan een boot dan aan een vliegtuig! Het ga je goed en tot snel,
Eugenie -
05 December 2006 - 09:06
Heike:
Wat een gedicht joh van de dichtpiet!! Wie is dat??? Heb wel een vermoeden. ;)
Vanmiddag gaat mn moedervlek eraf... Spannend!!!
Sinterklaas vieren was super leuk zondag. Weer lekker vunzige gedichten en suprises.
Hoe zou het bij jou zijn?
Kus -
05 December 2006 - 12:24
Robin & Raphaela:
Hay meis,
Echt leuk je gesproken te hebben afgelopen vrijdag! Je klonk zo ver weg, maar dat ben je natuurlijk ook!:) Het is waarschijnlijk wel gek voor je dat je, nu de sint in ons land is, er niet bent! Vieren ze in kameroen eigenlijk ook kerst? En hoe vieren ze dat dan?
En hoe bevalt het met de meiden? Het is zeker iets gezelliger!
Ik hoop snel weer iets van je te lezen!
Dikke kus Robin & Raphaela -
05 December 2006 - 17:25
Mieke:
Hoi Cris geweldig hoor al je verhalen en foto's, zo zijn we echt een beetje bij je. Geniet er nog van, maar dat hoef ik niet te zeggen want dat blijkt wel uit je verhalen! Veel liefs van Mieke -
08 December 2006 - 21:50
Rianne:
Hoi Cris,
Nog even voor het naar bed gaan spieken of er al een bericht opstaat, maar nee jammer genoeg nog niet! Wat een geweldige dichtpiet, toch nog een beetje Sint in dat verre Kameroen!
Danique zegt nu bij iedere dokter die ze ziet op televisie of leest in een boek, dat wordt Crista ook he,mama!?
Sint was hier erg leuk, Milou roept nog de hele tijd om "klaas". Nu weer gezellig richting de kersttijd. Buiten doet het weer nog niet mee, koud is het niet maar wel ontzettend nat!
Lieverd ik ga morgen weer kijken en hopelijk lezen. Geniet elke keer weer mee met je verhalen, net of je een stukje meemaakt!
Dikke kus Rianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley